چگونه طول عمر سازمان خود را بالا ببریم؟
چرا خیلی از سازمانها با اینکه منابع مالی خوبی دارند و برنامههای مارکتینگ، بازاریابی و فروش بالایی دارند ولی عمرشان کوتاه است؟ طبق آمار سازمان مدیریت صنعتی به طور میانگین عمر یک سازمان در کشور ما حدود 18 سال است. بیشتر سازمانها یا بعد از 18 سال دیگر وجود ندارند و یا اثر مؤثر ندارند. در ایران شرکتهای قدیمی و یا رو به رشد کم داریم. البته دلایل مختلفی برای این طول عمر کوتاه عنوان میشود که عمده آن به دولت و سیاستهای آن برمیگردد که به نظر من دلایل موجهی نیستند چون این شرایط برای همه همیشه وجود دارد. چگونه ما به همراه تیم خود از سازمانمان محافظت کنیم تا سازمانم عمر بیشتری داشته باشد؟ از خودتان این سؤال را بپرسید که افراد سازمان شما چگونه از سازمانتان محافظت میکنند؟ آنها برای محافظت از سازمان باید از خودشان هم محافظت کنند! ما باید برای سازمان برنامههای خودمحافظتی طراحی و به آن فکر کنیم.
اما میدانید علت اینکه به محافظت فکر نمیکنیم چیست؟ چون ما کمتر در موقعیت بحرانی قرار میگیریم. مراقبت برای وضعیت بحران نیست و بیشتر برای وضعیت حفظ موقعیت سازمان در بازار است.
سازمانها عمر کوتاه دارند چون نیروی انسانی دارند ولی نیروی انسانی موثر ندارند، سیاهی لشکر دارند؛ چراکه مدیران به افراد به عنوان منابع قابل سرمایهگذاری نگاه نمیکنند.
سازمانها تعداد نیروها را زیاد کنند چون عمدتا ترس مدیران موجب میشود که فکر کنند بودن نیروی زیاد در سازمان به معنی پیشرفت سازمان است؛ اما آیا در صورت بروز حمله و بحران، این نیروها میتوانند از ما دفاع کنند؟ اگر رقیبی یا مجموعهای بخواهد به ما حمله کند، با دیدن نیروهای سازمان ما از حمله خود صرفنظر میکند؟ منابع انسانی بر هر نوع منابع دیگر مقدم است. هر چقدر هم که منبع مالی خوب داشته باشید، تضمینی برای جذب منبع انسانی خوب نخواهد بود. به خاطر داشته باشید که کارمند خوب دیگران شاید کارمند بد شما باشد. حتماً تجربه کردهاید که افراد زیادی را با رزومههای خوب استخدام کردید ولی آن طور که انتظار داشتید، عمل نکردند. هر فردی که به سازمان شما میآید کلی اطلاعات از شما و سازمانتان در اختیار خواهد داشت حفظ اطلاعات در سازمانها بسیار مهم است. همیشه پیشگیری بهتر از یک پاسخ سخت است چون پاسخ سخت هزینه دارد، پاسخ سخت، تخریب و ریکاوری به همراه دارد.
دیدگاهتان را بنویسید